Cengiz Aytmatov '''Toprak Ana''nın İncelemesi ve Özeti
Düşüncelerim Hissetmenin güzelliğini bazen unutuyorum ama duymak, dokunmak, görmek ne güzel şey! Bunu fark etmem için bazen sadece seslere odaklanmak, etrafıma önce bakmak sonra da daha dikkatli bakmam yeterli oluyor. Bakınca gördüğüm küçük şeylerin güzelliği beni büyülüyor. Güneşin sıcaklığına, yağmurun soğukluğuna, rüzgarın temasına dikkat kesildiğimde, sessizliğin sesinin dinlediğimde gerçekten yaşadığımı da anlıyorum. Bir yandan da gerçekten yaşamayı günden güne unuttuğumuzu hissedip üzülülüyorum. ...Oraklar çakmak çakmak parlamaya, güneş yakmaya başladı. Bozkırı ağustozböceklerinin cırlak sesleri doldurdu. Bu durum başlangıçta biraz sıkıcıdır, ama bir defa çevrenizin ve seslerin temposuna girdiniz mi her şey çok iyi olur. ben bütün gün neşeliydim. Sabahleyin olduğu gibi akşam üzeri de mutlu ve iyimserdim. İçim huzur doluydu. Gözümün gördüğü, kulaklarımın duyduğu ve bütün varlığımla hissettiğim her şey benim için, beni mutluluğum içinmiş gibiydi. Tanrım! O ne tatlı huz...